“La poesia della settimana”

ÜN FOESTE’ DE SANN-A

Cacciòu ‘n sce ‘na poltrunn-a, doppo disnâ
desghêuggio ö longo fì di mè ricordi
e me sovegne mè puâe cö ne ciamma
e ö ne dixe: – M’han trasferito a Savona.
Mi ch’ eö figgiêu, me sun misso a criâ:
-E’ su un altro mare, presso Genova! –
Quande semmo arrivè chì, pareiva düa;
sensa ün amigo, sensa capì ö dialetto.
Mè muaè, povia donna, a l’è andeta a cattâ,
da-a besagninn-a parlavan de puisci,
d’articiocche, de coi e d’armognin;
l’è riturna a ca’ quaexi cianzendo.
Mi ho faèto fito a vurrei ben a sta cittaè,
a schêua cö-i cumpagni e güstando a fainâ.
Chi ho studiòu, ho travaggiòu de lungo,
me sun majòu poi figgêe e nèi…
se parlo savoneise fasso rìe
ma òu capiscio e sun riconoscente;
scì ringrasio sta cittaè, a me cittaè.
Anchêu se me dixian: – De duvve t’ei?
Rispundo: – Sun de Sann-a! Chì ho visciùo.
E in sce-a poltrunn-a dovve me ritrêuvo
Me ven da pensâ quande ciù nö ghe sajô
E sêunno ‘na lapide cun scrito:
“O l’ea un amigo, ün de noiatri
E ghe vurreino ben!”.

çimelin

LASCIA UN COMMENTO

Per favore inserisci il tuo commento!
Per favore inserisci il tuo nome qui